പെയ്തു തീരാത്ത മഞ്ഞിനും
ഇരുണ്ടു വെളുത്തു തീര്ന്ന
ഈ രാവിനും ഇടയില് ഓമനേ…
നിര്വചിക്കാനാവുമോ
നമ്മുടെ പ്രണയം …
മഞ്ഞു പോലെ പ്രണയമെങ്കില്
രാവു പോലാണോ വിരഹം
നിന്മാറിലെ നഖ ക്ഷതങ്ങളില്
വിശുദ്ധ പ്രണയം വായിക്കുമെങ്കില്
നിന്ടെ ശീല്കാരങ്ങളില്
പൂര്ണതയേറിയ
എന്റെ പ്രണയം ഞാന് വരഞ്ഞിടട്ടെ ..
ചില്ലുവാതിലില് വാല് മുറിഞ്ഞ ഗൌളി
യാത്ര ഓര്മിപ്പിക്കുകയാവാം
മുറിഞ്ഞ വാല് വളരും വരെ
നമ്മുടെ പ്രണയം ഈ യാത്രയാല്
വിരാമാമിടാം….
പെയ്തു തീരാത്ത മഞ്ഞുള്ള
ഒരു രാത്രി കൂടി …
ഇരുണ്ടു വെളുക്കാത്ത
ഒരു രാവു കൂടി കടന്നാല് …
ചില്ലു വാതില് മലര്ക്കെ
തുറക്കുക വാതിലിനു പുറത്തു
പ്രണയം നിലാവായ്
നിന്നെ പുല്കട്ടെ…
തൊടുക നിലാവിനെ…
എന്നെയറിയുക..
അപ്പോഴും ഞാന് യാത്രയിലാവാം …
No comments:
Post a Comment